Wymagania programowe na poszczególne oceny z chemii w klasie II
Kwasy
|
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
|
Uczeń: – wymienia zasady bhp dotycząceobchodzenia się z kwasami – definiuje pojęcia: elektrolit i nieelektrolit – wyjaśnia, co to jest wskaźniki wymienia trzy przykłady wskaźników – opisuje zastosowania wskaźników – odróżnia kwasy od innych substancji chemicznych za pomocą wskaźników – definiuje pojęcie kwasy – opisuje budowę kwasów beztlenowych i tlenowych – odróżnia kwasy tlenoweod beztlenowych – wskazuje wodór i resztę kwasowąwe wzorze kwasu – wyznacza wartościowość resztykwasowej – zapisuje wzory sumaryczne kwasów: HCl, H2S, H2SO4, H2SO3, HNO3, H2CO3, H3PO4 – podaje nazwy poznanych kwasów – opisuje właściwości kwasów:chlorowodorowego, azotowego(V) i siarkowego(VI) – opisujepodstawowezastosowania kwasów: chlorowodorowego, azotowego(V) isiarkowego(VI) – wyjaśnia, na czym polega dysocjacjajonowa(elektrolityczna) kwasów – definiuje pojęcia jon, kation i anion – zapisuje równania reakcji dysocjacjijonowej kwasów (proste przykłady) – wyjaśnia pojęcie kwaśne opady
|
Uczeń: – wymienia wspólne właściwościkwasów – wyjaśnia, z czego wynikają wspólnewłaściwości kwasów – zapisuje wzory strukturalnepoznanych kwasów – wyjaśnia pojęcie tlenekkwasowy – wskazuje przykłady tlenkówkwasowych – wymienia metody otrzymywaniakwasów tlenowych i beztlenowych – zapisuje równania reakcjiotrzymywania poznanych kwasów – opisuje właściwości poznanychkwasów – opisuje zastosowaniapoznanych kwasów -wyjaśnia pojęcie dysocjacjajonowa – zapisuje i odczytuje wybrane równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów – definiuje pojęcie odczyn kwasowy – zapisuje obserwacje doprzeprowadzanych doświadczeń
|
Uczeń: – wyjaśnia, dlaczego podczas pracyze stężonymi roztworami kwasów należy zachować szczególną ostrożność – wymienia poznane tlenkikwasowe – zapisuje równania reakcjiotrzymywaniawskazanegokwasu – wykazuje doświadczalnieżrące właściwości kwasu siarkowego(VI) – podaje zasadę bezpiecznego rozcieńczania stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI) – wyjaśnia, dlaczego kwassiarkowy(VI) pozostawiony w otwartym naczyniu zwiększa swą objętość – planuje doświadczalne wykryciebiałka w próbce żywności (w serze, mleku, jajku) – opisuje reakcję ksantoproteinową – zapisujei odczytuje równaniareakcjidysocjacji jonowej(elektrolitycznej) kwasów – określa odczyn roztworukwasowego na podstawie znajomości jonów obecnych w badanym roztworze – analizuje proces powstawania kwaśnych opadów i skutki ich działania – rozwiązuje chemografy – opisuje doświadczeniaprzeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek)
|
Uczeń: – zapisuje wzór strukturalnydowolnego kwasu nieorganicznego o podanym wzorze sumarycznym – projektuje doświadczenia,w których wyniku można otrzymywać kwasy – identyfikuje kwasy, na podstawie podanychinformacji – odczytuje równania reakcji chemicznych – potrafi rozwiązywać trudniejszechemografy
– proponuje sposoby ograniczenia
|
|
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
|
Uczeń: – wymienia zasady bhp dotyczące obchodzenia się z zasadami – odróżnia zasady od innych substancji chemicznych za pomocą wskaźników – definiuje pojęcia wodorotlenek i zasada – opisuje budowę wodorotlenków – podaje wartościowość grupy wodorotlenowej – zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków: NaOH, KOH, Ca(OH)2, Al(OH)3 – opisuje właściwości oraz zastosowania wodorotlenków: sodu, potasu i wapnia – wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa (elektrolityczna) zasad – zapisuje równania dysocjacji jonowej zasad (proste przykłady) - podaje nazwy jonów powstałych w wyniku – odróżnia zasady od kwasów za pomocą wskaźników – wymienia rodzaje odczynu roztworów – określa zakres pH i barwy wskaźników dla poszczególnych odczynów |
Uczeń: – wymienia wspólne właściwości zasad – wyjaśnia, z czego wynikają wspólne właściwości zasad – definiuje pojęcietlenek zasadowy – podaje przykłady tlenków zasadowych – wymienia dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków – zapisuje równania reakcji otrzymywania wodorotlenku sodu, potasu i wapnia – wyjaśnia pojęciawoda wapienna, wapno palone i wapno gaszone – określa rozpuszczalność wodorotlenków na podstawie tabeli rozpuszczalności – odczytuje proste równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) zasad – definiuje pojęcie odczyn zasadowy – omawia skalę pH – bada odczyn i pH roztworu – zapisuje obserwacje do przeprowadzanych doświadczeń |
Uczeń: – rozróżnia pojęcia wodorotlenek i zasada – wymienia przykłady wodorotlenków i zasad – wyjaśnia, dlaczego podczas pracyz zasadami należy zachować szczególną ostrożność – wymienia poznane tlenki zasadowe – zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranego wodorotlenku – planuje doświadczenia, w których wyniku, można otrzymać wodorotlenek: sodu, potasu lub wapnia – planuje sposób otrzymywania wodorotlenków trudno rozpuszczalnych – zapisujei odczytuje równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) zasad – określaodczyn roztworu zasadowego na podstawie znajomości jonów obecnych w badanym roztworze – rozwiązuje chemografy – opisuje doświadczeniaprzeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) – wymienia przyczyny odczynu kwasowego, zasadowego, obojętnego roztworów – interpretuje wartość pH w ujęciu jakościowym (odczyn kwasowy, zasadowy, obojętny) – opisuje zastosowania wskaźników – planuje doświadczenie, które umożliwi zbadanie wartości pH produktów używanych w życiu codziennym |
Uczeń: – zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu – planuje doświadczenia, w których wyniku można otrzymać różne wodorotlenki, także trudno rozpuszczalne – zapisuje równania reakcji otrzymywania różnych wodorotlenków – identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji – odczytuje równania reakcji chemicznych – rozwiązuje chemografy o większym stopniu trudności – wyjaśnia pojęcie skala pH |
Sole
|
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
|
Uczeń: – opisuje budowę soli – wskazuje metal i resztę kwasową we wzorze soli – zapisuje wzory sumaryczne soli (chlorków, siarczków) – tworzy nazwy soli na podstawie wzorów sumarycznych i zapisuje wzory sumaryczne soli na podstawie ich nazw, np. wzory soli kwasów: chlorowodorowego, siarkowodorowego i metali, np. sodu, potasu i wapnia – wskazuje wzory soli wśród zapisanychwzorów związków chemicznych – opisuje, w jaki sposób dysocjują sole – zapisuje równania reakcji dysocjacjijonowej soli(proste przykłady) – dzieli sole ze względuna ich rozpuszczalność w wodzie – określa rozpuszczalność soli w wodzie na podstawie tabelirozpuszczalności wodorotlenków i soli – podaje sposób otrzymywaniasoli trzema podstawowymi metodami (kwas + zasada, metal + kwas, tlenek metalu + kwas) – zapisuje cząsteczkoworównania reakcji otrzymywania soli(najprostsze) – definiuje pojęcia reakcjezobojętnianiai reakcje strąceniowe – odróżnia zapis cząsteczkowy od zapisu jonowego równania reakcji chemicznej – określa związek ładunku jonu z wartościowością metalu ireszty kwasowej – wymienia zastosowanianajważniejszych soli,np. chlorku sodu |
Uczeń: – wymienia czterynajważniejsze sposoby otrzymywania soli – podaje nazwy i wzory soli (typowe przykłady) – zapisuje równania reakcjiotrzymywania soli (reakcja zobojętniania)w postaci cząsteczkowej, jonowej oraz jonowej skróconej – odczytuje równania reakcji otrzymywania soli – wyjaśnia pojęciareakcjazobojętnianiai reakcja strąceniowa – zapisuje równania reakcji otrzymywania soli (reakcja strąceniowa) w postaci cząsteczkowej – korzysta z tabeli rozpuszczalnościwodorotlenków i soli – zapisuje i odczytuje wybrane równania reakcji dysocjacji jonowej soli – dzieli metale ze względuna ich aktywność chemiczną (szereg aktywności metali) – wymienia sposoby zachowania się metali w reakcji z kwasami(np. miedź lub magnez w reakcji z kwasem chlorowodorowym) – zapisuje obserwacjez przeprowadzanych na lekcji doświadczeń
|
Uczeń: – podaje nazwy i wzory dowolnych soli – zapisuje i odczytuje równania dysocjacji jonowej (elektrolitycznej) soli – stosuje metody otrzymywania soli – wyjaśnia przebieg reakcji zobojętniania – zapisuje równania reakcjiotrzymywania soli w postaci cząsteczkowej i jonowej – określa, korzystając z szereguaktywności metali, które metale reagują z kwasami według schematu: metal + kwas ®sól + wodór – wymienia przykłady soliwystępujących w przyrodzie -projektuje doświadczenia umożliwiające otrzymywanie soli w reakcjach strąceniowych – formułuje wniosek dotyczący wyniku reakcji strąceniowej na podstawie analizy tabeli rozpuszczalności soli i wodorotlenków – podaje zastosowania soli – opisuje doświadczeniaprzeprowadzane na lekcjach (schemat, obserwacje, wniosek) |
Uczeń: – wskazuje substancje, które mogą ze sobą reagować, tworząc sól – podaje metody otrzymywania soli – identyfikuje sole na podstawie podanych informacji – wyjaśnia, jakie zmiany zaszły w odczynie roztworów poddanych reakcji zobojętniania – przewiduje, czy zajdzie danareakcja chemiczna – proponuje reakcję tworzeniasoli trudno rozpuszczalnej – określa zastosowanie reakcjistrąceniowej – zapisuje i odczytujerównaniareakcji otrzymywania dowolnejsoli w postaci cząsteczkowej i jonowej – projektuje doświadczenia otrzymywania soli – przewiduje efekty zaprojektowanych doświadczeń – formułuje wniosek do zaprojektowanych doświadczeń |